معرفی آموزشهای فنی و حرفهای روستایی و عشایری
آموزش روستایی/عشایری
آموزش فنی و حرفه ای که در روستاها /مناطق عشایری زیر نظر یکی از مراکز ثابت آموزش فنی و حرفه ای به صورت موقت برای یک یا چند دوره آموزشی به منظور تامین نیاز آموزشی روستاییان/عشایر متقاضی اجرا شده و منجر به صدور گواهی مهارت می شود.
تاریخچه آموزشهای روستایی/عشایری در سازمان:
سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور به منظور نیل به اهداف توسعهی روستایی و ضرورت توزیع عادلانه امکانات آموزشی در مناطق شهری و روستایی و حمایت از رشته های مرتبط با مناطق روستایی کشور که عمدتا در گروه کشاورزی می باشد از سال 1380اقدام به تاسیس مدیریت آموزش کشاورزی نمود. این مدیریت در طول چند سال توانست کمک شایانی به رشد و توسعه رشته های آموزشی گروه کشاورزی در سازمان نماید. همزمان آغاز فعالیت های طرح هجرت نقطه عطفی در خدمت رسانی به روستاییان کشور به شمار میرفت. در سال 1386 با تغییر نام و ارتقای جایگاه سازمانی «مدیریت کشاورزی» به «دفتر امور آموزش روستایی» فصل نوینی از ارائه خدمات آموزشی به روستاییان کشور آغاز گردید. دفتر امور آموزش روستایی با تشکیل پایگاههای آموزش روستایی در بیش از 1000 دهستان کشور آموزشهای متنوعی را برای روستاییان عزیز به ارمغان آورد. همچنین از سال1389، این دفتر با ارائه خدمات آموزشهای مهارتی به عشایر شش استان کشور در محل کانونهای عشایری عملاً آموزش عشایری را در دستورکار خود قرار داد.
از جمله طرح های قابل توجه و ضروری که طی سالهای گذشته در این دفتر به وقوع پیوسته میتوان به طراحی و اجرای طرح نیازسنجی آموزش روستایی با استفاده از همکاری سایر نهادهای دولتی و غیر دولتی دست اندرکار و ذی ربط و ذی نفوذ در مناطق روستایی و عشایری اشاره نمود.
از سال 1394 تاکنون با توجه به تغییر ساختار سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور امور مرتبط با جوامع هدف روستایی و عشایری از طریق «دفتر راهبری اجرای آموزش» پیگیری و انجام میپذیرد.
سالانه بطور متوسط بر اساس گزارشات پورتال آموزشی سازمان حدود بیش از 10% از عملکرد آموزشی بخش دولتی سازمان توسط تیمهای سیار آموزشی در مناطق روستایی و عشایری محقق میشود و سالانه بیش از یکصد هزار نفر از ساکنان مناطق یاد شده از آموزشهای فنی و حرفه ای بهره مند میشوند. همچنین بر اساس مطالعه عملکرد سنوات گذشته، تقریباً نیمی از آموزشهای ارائه شده در مناطق روستایی و عشایری در حوزه خدمات، و نیم دیگر در حوزههای صنعت و کشاورزی بوده است.